(9 April 2017, 7 Day Daily)
.
ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ‘သာဓုလူပါးဝတယ္’ စာအုပ္မွ ‘ကားေပၚေရာက္သြားတဲ့သူ’ဆုိ သည့္ စာတစ္ပုဒ္ကို သေဘာက် လြန္း၍ ယခုတုိင္ မွတ္မိေနမိ သည္။ ကားစီးႏိုင္ေသာသူေတြကို မေက်မနပ္ႏွင့္ အၿမဲေဝဖန္တတ္ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ေရးသားထားသည္။ ထိုသူသည္ သာဓုနဲ႔ေတြ႕တုိင္း မင္းတုိ႔လို ကား စီးႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ လမ္းေပၚက လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့သူေတြကို မတူသလို မတန္သလို အဆင့္အ တန္းခြဲျခားေၾကာင္း အၿမဲေဝဖန္ ေျပာဆုိေလ့ရွိသည္။ ထိုအခ်ိန္က ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ေတြ ထြန္းကားေနခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကားစီးႏုိင္ေသာသူေတြကို အရင္း ရွင္ အက်င့္ပ်က္မ်ားအျဖစ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း လမ္းေလွ်ာက္ေန ရသူမ်ားသည္ ပစၥည္းမဲ့အလုပ္ သမားလူတန္းစား ေတာ္လွန္သူ မ်ားအျဖစ္ ခုိင္းႏိႈင္းယွဥ္ျပျခင္း သေဘာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ တစ္ရက္ ထိုသူသည္ သာဓုေမာင္းေသာ ကားႏွင့္ပါလာသည္။ ကုန္းတက္ တစ္ခုတြင္ ကုန္းေပၚမွ ေရစည္ လွည္းသည္ လွည္းေမာင္းသူ အရွိန္မထိန္းႏုိင္သျဖင့္ လိမ့္က်လာၿပီး သာဓုကားကို ဝင္တိုက္မိေလ သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကားစီးႏိုင္သူမ်ားကို အၿမဲေဝဖန္ေလ့ရွိေသာ သူသည္ ကားေပၚမွာ ဆင္းလာ ၿပီး ေရစည္လွည္းသမားကို မင္း ကားတစ္စီးလံုးလာတာ မျမင္ဘူး လား၊ မင္းတုိ႔ဆင္းရဲသားေတြ ဒီ လိုပဲ ဘာညာႏွင့္ ဆဲေရးတုိင္းထြာ ေတာ့သည္။ သာဓုလည္း ကား ေပၚမွ ဆင္းၾကည့္ရာ ကားဘာမွ မျဖစ္သျဖင့္ ဘာမွမေျပာဘဲ ကား ေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္။ ၿပီး ေတာ့ သူ႔ေဘးမွ လိုက္လာသူကို ၾကည့္ၿပီး ေဩာ္.. ဒီလူလည္း ကားေပၚ ေရာက္သြားၿပီကိုးဟု မွတ္ ခ်က္ခ်လိုက္ေလသည္။
.
ကားေပၚကလူမ်ား
၈၈ အေရးေတာ္ပံုတြင္ အ ထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝႏွင့္ ၈ ရက္ ၈ လ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕တြင္ ဆႏၵျပရာ မွ စတင္ပါဝင္မိၿပီးေနာက္ပိုင္း ဆႏၵျပရာမ်ားကို ထိုအခ်ိန္ အစိုးရက မာရွယ္ေလာေခတၱ႐ုပ္သိမ္းခ်ိန္ အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွံ႔ လိုက္ပါဖူးသည္။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳဘဲ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို မူတည္ၿပီး ေက်ာင္းသားတစ္ဦးအေနႏွင့္ ပါဝင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ စစ္တပ္က ေနာက္ဆုတ္ေပးၿပီး ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ သမၼတျဖစ္လာခ်ိန္တြင္ အရင္က ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပခ်ိန္ ေၾကာက္လန္႔တၾကား အိမ္တြင္းေအာင္းေနေသာသူမ်ား လမ္းေပၚထြက္ အလံနီမ်ားကိုင္ကာ သႀကၤန္လွည့္သလို ေအာ္ဟစ္ေအာင္ပြဲခံၾကသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို လိုက္ပါရမည္ကို ရွက္မိသျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ စည္းလံုးမႈမရွိဘဲ ဖြဲ႕စည္းၾကသည့္ အဖြဲ႕ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို အယံုအၾကည္မရွိ၍လည္းေကာင္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘာလႈပ္ရွားမႈမွ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ ထိုေအာင္ပြဲခံမႈမ်ားသည္ ၾကာၾကာမခံလိုက္ဘဲ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ထိုအခ်ိန္က ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္မွ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူလိုက္ၿပီး ဆႏၵျပမႈမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းကာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ျမန္မာျပည္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။
.
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ ဦးေဆာင္ေသာ (နဝတ) ႏုိင္ငံ ေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေနဝင္းလက္ထက္က ခ်ဳပ္ကိုင္ရန္ အားနည္းခဲ့ေသာ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ မႈယႏၲရားေၾကာင့္ တစ္တုိင္းျပည္ လံုး အာဏာစက္လက္မဲ့ျဖစ္ကာ မဆလ ျမန္မာ႔ဆိုုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ) အစိုးရျပဳတ္က်သြားခဲ့ရ သည္ကို ေကာင္းေကာင္းသေဘာ ေပါက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က လမ္း စဥ္ပါတီဝင္ျဖစ္မွ အစိုးရဝန္ႀကီး ဌာနမ်ားတြင္ ရာထူးတက္ႏုိင္ရန္ စီစဥ္ထားသည္။ ဝန္ႀကီးေနရာ မ်ားတြင္ စစ္တပ္မွ အၿငိမ္းစားအ ရာရွိမ်ားကို ခန္႔အပ္ထားေသာ္ လည္း ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းမ်ား သည္ လမ္းစဥ္ပါတီဝင္ အရပ္ သားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ လမ္းစဥ္ ပါတီကို ယံုၾကည္၍ ဝင္ျခင္းထက္ ရာထူးတက္လို၍ ဝင္ထားျခင္းျဖစ္ သျဖင့္ ၈၈ အေရးေတာ္ပံုတြင္ ဝန္ ထမ္းမ်ားအားလံုးနီးပါး အခြင့္သာ ခိုက္ လမ္းစဥ္ပါတီကို ေက်ာခိုင္း ကာ အစိုးရကို အာခံခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခ်က္သည္ နဝတစစ္အစိုးရ ၏ စစ္အာဏာတည္ၿမဲေရးအ တြက္ အထူးဂ႐ုစိုက္ကာကြယ္ရ မည့္ အခ်က္ဆုိသည္ကို သေဘာ ေပါက္ခဲ့သည္။ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ဌာနဆုိင္ ရာမ်ား၌ ဝန္ႀကီးအဆင့္သာမက ၫႊန္မွဴး၊ ၫႊန္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေအာက္ေျခ အဆင့္မ်ားအထိ စစ္တပ္မွ အရာ ရွိမ်ားကို ခန္႔ထားတာဝန္ယူေစခဲ့ သည္။ ထိုသူမ်ားကို မိုးက်ေရႊ ကိုယ္မ်ားဟု တင္စားေခၚေဝၚခဲ့ ၾကသည္။
.
ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ထူးထူး ျခားျခား သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ လာမႈမ်ားသည္ ထိုမိုးက်ေရႊကိုယ္ မ်ား ႐ံုးတက္႐ံုးဆင္းခ်ိန္ႏွင့္ အျပင္သို႔ သြားလာေသာအခ်ိန္မ်ားျဖစ္ သည္။ ပြိဳင့္ကားဟုေခၚေသာ လက္နက္ကိုင္သက္ေတာ္ေစာင့္ မ်ားပါေသာ ကားမ်ားျဖင့္ ေရွ႕ ေနာက္ၿခံရံၿပီး အလယ္တြင္ ေအာ္ ဒီ၊ မာစီဒီး စသည့္ကားေကာင္းႀကီးမ်ားျဖင့္ သြားလာေလ့ရွိသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ လမ္းတြင္ေမာင္းေနသည့္ ကားမ်ား ကမန္းကတန္း ေဘးသို႔ ကပ္ေပးရျခင္း၊ မရပ္ေပးပါက သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားမွ ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆုိျခင္းႏွင့္ အခန္႔မသင့္ပါက ကားကို ပိတ္ရပ္ၿပီး ပါးနားအ႐ိုက္ ခံရျခင္းမ်ား ခံရႏုိင္သည္။
.
ထိုလုပ္ရပ္မ်ားကို သြားလာ တုိင္း ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရသျဖင့္ ထိုအခ်ိန္က မေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ့မိ သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ထဲက က်ိတ္ဆဲမိသည္။ စစ္အာဏာရွင္ တို႔အေပၚ ေတာ္လွန္သူ ေက်ာင္း သားလူငယ္စိတ္ႏွင့္ ထိုကဲ့သို႔ ကားေပၚက အာဏာျပမႈမ်ားကို အလြန္ရြံမုန္းခဲ့မိသည္။
.
ကားေပၚခဏေရာက္သြားခဲ့သူ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေသာ အခါ ႏုိင္ငံရပ္ျခားတြင္ ပညာသင္ ခြင့္ႏွင့္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္မ်ား ရရွိခဲ့ၿပီး စင္ကာပူတြင္ စီးပြားေရး အတုိင္ပင္ခံလုပ္ငန္းတစ္ခုကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာျပည္တြင္ လုပ္ငန္းတိုး ခ်ဲ႕ၿပီး ျမန္မာျပည္မွ လုပ္ငန္းရွင္ မ်ားကို ႏုိင္ငံတကာ ထိုးေဖာက္ ဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ စီးပြားေရး အႀကံေပးလုပ္ငန္းကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ စတင္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။
.
တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆုိင္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ သံဃာအေရးအခင္း တစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အစိုးရ၏ အ ၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ နဂိုက တည္းက တင္းက်ပ္ထားေသာ ႏုိင္ငံတကာ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ား ပိုမို တင္းက်ပ္လာကာ ႏုိင္ငံတကာ တြင္ ဖြင့္ထားေသာ အစိုးရႏွင့္ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ ဘဏ္ စာရင္းမ်ား ထိန္းသိမ္းခံရျခင္း၊ အပိတ္ခံရျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္ရက္ ျမန္မာျပည္အေရာက္ ရင္းႏွီးေသာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးမွ သူ၏ ဆရာတစ္ဦး ႏုိင္ငံတကာ ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ ေသာ အေျခအေနမ်ားကို ေမး ျမန္းလို၍ ေတြ႕ဆံုလိုသည္ဟု အ ေၾကာင္းၾကားလာသည္။ ကား တစ္စီး အႀကိဳလႊတ္လိုက္သည္ဆို ၍ ႐ံုးခန္းတြင္ ေစာင့္ေနလိုက္ သည္။
.
လာႀကိဳသည့္ ကားေရာက္ လာေသာအခါ အေတာ္ပင္ အံ့ဩ သြားမိသည္။ စစ္စိမ္းေရာင္ပရာဒို တစ္စီး။ ကားနံပါတ္တြင္ ၾကယ္ တစ္လံုးတပ္ထားသည္။ ကားေပၚ တက္ခါနီး ယာဥ္ေမာင္းက ပ်ာပ်ာ သလဲ တံခါးလာဖြင့္ေပးသည္။ ၿပီး ေတာ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကားမီး ႀကီးဖြင့္ကာ အျမန္ေမာင္းေတာ့ သည္။ လမ္းတြင္ ေမာင္းေနေသာ ကားမ်ား အလ်င္အျမန္ေဘးသို႔ ကပ္ေမာင္းသြားၾကသည္ကို ကား ေပၚက လွမ္းေတြ႕ေနရသည္။ မီး ပြိဳင့္မ်ားတြင္လည္း မီးစိမ္းကို ေစာင့္စရာမလို။ ယာဥ္ထိန္းရဲမွ ထြက္လာကာ ကားမ်ားကို တား ေပးသည္။
.
ကားေနာက္ခန္း အဲကြန္း ေလေအးေအးတြင္ ဇိမ္က်က်ထိုင္ ကာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ရင္း လုိက္ပါ လာခဲ့မိသည္။ အခုေတြ႕ရမည့္ ပုဂၢိဳလ္သည္ မည္သူျဖစ္မည္နည္း ဟု ေတြးၾကည့္မိသည္။ ေခၚခိုင္း သည့္ကား အဆင့္အတန္းႏွင့္ဆို လွ်င္ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးေသာ ရာထူးယူထားသူ တစ္ ဦးျဖစ္ႏုိင္သည္။ ဒီကားက ပုဂၢိဳလ္ ႀကီး အၿမဲစီးတဲ့ကားလား (ဒါမွ မဟုတ္) ခရီးေဝးထြက္မွ သံုးတာ လား၊ ေဂါက္႐ိုက္ဖို႔ သြားတဲ့အခ်ိန္ သံုးတာလား၊ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဇနီး ေဈး ဝယ္ထြက္ရင္ သံုးတဲ့ကား ျဖစ္ မလား။ ဘာပဲေျပာေျပာ ထုိသို႔ အ ေရးပါေသာ ရာထူးႀကီးႀကီး ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး စီးသည့္ကားတြင္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ထိုင္သည့္ေနရာတြင္ ဇိမ္က်က် ထိုင္လိုက္ရသည္ကို ဂုဏ္ယူမိသည္။
.
လမ္းေဘးကပ္ရပ္ေပးၾက ေသာ ကားမ်ားကို ၾကည့္ရင္း၊ မီး ပြိဳင့္တုိင္း မီးနီေသာ္လည္း အေလးျပဳရင္း ကားတားေပးထားေသာ ယာဥ္ထိန္းရဲမ်ားကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲတြင္ ပီတိႏွင့္ ဂုဏ္ယူမႈ မ်ား ဝင္လာမိသည္။ အစိုးရအရာ ရွိတစ္ဦးကေတာင္ အေရးတယူ ေခၚၿပီး ေဆြးေႏြးခံရသည့္ ပညာ ရွင္တစ္ဦးအတြက္ အခ်ိန္တုိင္း သည္ တန္ဖိုးရွိသျဖင့္ တျခားအ ေရးမပါေသာသူေတြ စီးေသာကားမ်ား ေဘးဖယ္ေပးျခင္း၊ မီးပြိဳင့္မ်ားတြင္ ရပ္ေစာင့္ရျခင္းသည္ လိုအပ္သည္ဆိုသည္ကို စတင္ေတြးမိ သည္။
.
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူ ေနၿပီး ဇိမ္က်က် ထိုင္လိုက္လာ ရင္း မီးပြိဳင့္တစ္ခုတြင္ ကားဘရိတ္ ေဆာင့္အုပ္လိုက္သျဖင့္ ဟန္ခ်က္ ပ်က္ကာ လူကေရွ႕သို႔ ထိုးက် သြားၿပီး ကားေရွ႕ခံုကို ကမန္းက တန္း ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ မီးပြိဳင့္တြင္ ယာဥ္ထိန္းရဲတားသည္ ကို မျမင္သည့္ အငွားယာဥ္တစ္စီး မီးစိမ္းသည္ဆုိၿပီး ထြက္လာ သျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္စီးသည့္ကားမွ ယာဥ္ေမာင္း အျမန္ဘရိတ္အုပ္ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တာဝန္က် ယာဥ္ထိန္းလည္း ပ်ာယာခတ္ သြားၿပီး မီးစိမ္း၍ ထြက္လာေသာ အငွားယာဥ္ကို လွမ္းတားလိုက္ ၿပီး ကြၽန္ေတာ္စီးလာသည့္ ကား ဆီကို ေျပးလာသည္။
.
ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဒါသ ေထာင္းခနဲထြက္ကာ ဆဲဆုိလိုက္ မိသည္။ ဒီလိုအေရးတႀကီးလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္၊ အေရးႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးနဲ႔ေတြ႕ၿပီး တုိင္းျပည္အ တြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးဖို႔ သြားလာေနတဲ့လူတစ္ ေယာက္ စီးလာတဲ့ကားကို ဘာမွ အေရးမပါတဲ့ အငွားကားတစ္စီး က အေႏွာင့္အယွက္အႏၲရာယ္ ေပးစရာလား။ ဒီလိုလူေတြကို မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမအျပစ္ေပးဖို႔ လိုတယ္ဆုိၿပီး ေဒါသေဇာႏွင့္ ေရရြတ္ေနမိသည္။
.
ထိုအခ်ိန္တြင္ ယာဥ္ထိန္းရဲ ေရာက္လာၿပီး အဘေတာင္းပန္ ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တကၠစီသမားကို ဘယ္လိုအေရးယူလိုက္ရမလဲ ဆုိၿပီး ေမာႀကီးပန္းႀကီးနဲ႔ လာေမး သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အျပင္း ထန္ဆံုး ဘာျပစ္မႈနဲ႔ ဒဏ္ေပးရ မလဲဟု ေတြးလိုက္မိသည္။
.
ထိုအခ်ိန္တြင္ ငယ္ငယ္က ဖတ္ထားမိေသာ သာဓု၏ ‘ကား ေပၚေရာက္သြားေသာသူ’ အ ေၾကာင္းကို ျပန္သတိရလိုက္မိ သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေတြးလိုက္ရင္း တကယ္ေတာ့ ငါကိုယ္တုိင္လည္း ကားေပၚ ေရာက္သြားၿပီဆုိသည့္ အသိျဖင့္ ရွက္စိတ္မ်ားႏွင့္ ထူပူသြားမိ သည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲကိုလည္း အငွားယာဥ္ေမာင္းက မီးစိမ္းလို႔ ေမာင္းတာျဖစ္လုိ႔ ဘာမွမမွား ေၾကာင္း ေပးသြားလိုက္ပါဟု ေျပာလိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္မ်က္ႏွာျဖင့္ ထြက္သြား သည္။
.
ထိုကဲ့သို႔ေသာ ကားမ်ားေပၚ ထိုင္ရင္း အခြင့္အေရးယူကာ အာ ဏာရွင္ဆန္ဆန္ ျပဳမူသူမ်ားကို အလြန္မုန္းတီးတဲ့သူတစ္ဦး ထို ကားေပၚတြင္ ခဏထိုင္ခြင့္ရ၍ ဤကဲ့သို႔ ေျပာင္းလဲသြားလွ်င္ ဤ ကားမ်ိဳးေပၚ၌ ကာလၾကာျမင့္စြာ ထိုင္ခြင့္ႀကံဳခဲ့သူမ်ားအတြက္ ကား ေပၚက ဆင္းခ်င္ၾကပါ့မလားဟု ေတြးေတာမိရင္း စိတ္မသက္ မသာႏွင့္ ကားေပၚတြင္ ဆက္ လိုက္မိေတာ့သည္။
ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ‘သာဓုလူပါးဝတယ္’ စာအုပ္မွ ‘ကားေပၚေရာက္သြားတဲ့သူ’ဆုိ သည့္ စာတစ္ပုဒ္ကို သေဘာက် လြန္း၍ ယခုတုိင္ မွတ္မိေနမိ သည္။ ကားစီးႏိုင္ေသာသူေတြကို မေက်မနပ္ႏွင့္ အၿမဲေဝဖန္တတ္ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ေရးသားထားသည္။ ထိုသူသည္ သာဓုနဲ႔ေတြ႕တုိင္း မင္းတုိ႔လို ကား စီးႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ လမ္းေပၚက လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့သူေတြကို မတူသလို မတန္သလို အဆင့္အ တန္းခြဲျခားေၾကာင္း အၿမဲေဝဖန္ ေျပာဆုိေလ့ရွိသည္။ ထိုအခ်ိန္က ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ေတြ ထြန္းကားေနခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကားစီးႏုိင္ေသာသူေတြကို အရင္း ရွင္ အက်င့္ပ်က္မ်ားအျဖစ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း လမ္းေလွ်ာက္ေန ရသူမ်ားသည္ ပစၥည္းမဲ့အလုပ္ သမားလူတန္းစား ေတာ္လွန္သူ မ်ားအျဖစ္ ခုိင္းႏိႈင္းယွဥ္ျပျခင္း သေဘာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ တစ္ရက္ ထိုသူသည္ သာဓုေမာင္းေသာ ကားႏွင့္ပါလာသည္။ ကုန္းတက္ တစ္ခုတြင္ ကုန္းေပၚမွ ေရစည္ လွည္းသည္ လွည္းေမာင္းသူ အရွိန္မထိန္းႏုိင္သျဖင့္ လိမ့္က်လာၿပီး သာဓုကားကို ဝင္တိုက္မိေလ သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကားစီးႏိုင္သူမ်ားကို အၿမဲေဝဖန္ေလ့ရွိေသာ သူသည္ ကားေပၚမွာ ဆင္းလာ ၿပီး ေရစည္လွည္းသမားကို မင္း ကားတစ္စီးလံုးလာတာ မျမင္ဘူး လား၊ မင္းတုိ႔ဆင္းရဲသားေတြ ဒီ လိုပဲ ဘာညာႏွင့္ ဆဲေရးတုိင္းထြာ ေတာ့သည္။ သာဓုလည္း ကား ေပၚမွ ဆင္းၾကည့္ရာ ကားဘာမွ မျဖစ္သျဖင့္ ဘာမွမေျပာဘဲ ကား ေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္။ ၿပီး ေတာ့ သူ႔ေဘးမွ လိုက္လာသူကို ၾကည့္ၿပီး ေဩာ္.. ဒီလူလည္း ကားေပၚ ေရာက္သြားၿပီကိုးဟု မွတ္ ခ်က္ခ်လိုက္ေလသည္။
.
ကားေပၚကလူမ်ား
၈၈ အေရးေတာ္ပံုတြင္ အ ထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝႏွင့္ ၈ ရက္ ၈ လ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕တြင္ ဆႏၵျပရာ မွ စတင္ပါဝင္မိၿပီးေနာက္ပိုင္း ဆႏၵျပရာမ်ားကို ထိုအခ်ိန္ အစိုးရက မာရွယ္ေလာေခတၱ႐ုပ္သိမ္းခ်ိန္ အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွံ႔ လိုက္ပါဖူးသည္။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳဘဲ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို မူတည္ၿပီး ေက်ာင္းသားတစ္ဦးအေနႏွင့္ ပါဝင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ စစ္တပ္က ေနာက္ဆုတ္ေပးၿပီး ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ သမၼတျဖစ္လာခ်ိန္တြင္ အရင္က ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပခ်ိန္ ေၾကာက္လန္႔တၾကား အိမ္တြင္းေအာင္းေနေသာသူမ်ား လမ္းေပၚထြက္ အလံနီမ်ားကိုင္ကာ သႀကၤန္လွည့္သလို ေအာ္ဟစ္ေအာင္ပြဲခံၾကသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို လိုက္ပါရမည္ကို ရွက္မိသျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ စည္းလံုးမႈမရွိဘဲ ဖြဲ႕စည္းၾကသည့္ အဖြဲ႕ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို အယံုအၾကည္မရွိ၍လည္းေကာင္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘာလႈပ္ရွားမႈမွ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ ထိုေအာင္ပြဲခံမႈမ်ားသည္ ၾကာၾကာမခံလိုက္ဘဲ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ထိုအခ်ိန္က ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္မွ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူလိုက္ၿပီး ဆႏၵျပမႈမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းကာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ျမန္မာျပည္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။
.
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ ဦးေဆာင္ေသာ (နဝတ) ႏုိင္ငံ ေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေနဝင္းလက္ထက္က ခ်ဳပ္ကိုင္ရန္ အားနည္းခဲ့ေသာ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ မႈယႏၲရားေၾကာင့္ တစ္တုိင္းျပည္ လံုး အာဏာစက္လက္မဲ့ျဖစ္ကာ မဆလ ျမန္မာ႔ဆိုုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ) အစိုးရျပဳတ္က်သြားခဲ့ရ သည္ကို ေကာင္းေကာင္းသေဘာ ေပါက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က လမ္း စဥ္ပါတီဝင္ျဖစ္မွ အစိုးရဝန္ႀကီး ဌာနမ်ားတြင္ ရာထူးတက္ႏုိင္ရန္ စီစဥ္ထားသည္။ ဝန္ႀကီးေနရာ မ်ားတြင္ စစ္တပ္မွ အၿငိမ္းစားအ ရာရွိမ်ားကို ခန္႔အပ္ထားေသာ္ လည္း ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းမ်ား သည္ လမ္းစဥ္ပါတီဝင္ အရပ္ သားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ လမ္းစဥ္ ပါတီကို ယံုၾကည္၍ ဝင္ျခင္းထက္ ရာထူးတက္လို၍ ဝင္ထားျခင္းျဖစ္ သျဖင့္ ၈၈ အေရးေတာ္ပံုတြင္ ဝန္ ထမ္းမ်ားအားလံုးနီးပါး အခြင့္သာ ခိုက္ လမ္းစဥ္ပါတီကို ေက်ာခိုင္း ကာ အစိုးရကို အာခံခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခ်က္သည္ နဝတစစ္အစိုးရ ၏ စစ္အာဏာတည္ၿမဲေရးအ တြက္ အထူးဂ႐ုစိုက္ကာကြယ္ရ မည့္ အခ်က္ဆုိသည္ကို သေဘာ ေပါက္ခဲ့သည္။ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ဌာနဆုိင္ ရာမ်ား၌ ဝန္ႀကီးအဆင့္သာမက ၫႊန္မွဴး၊ ၫႊန္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေအာက္ေျခ အဆင့္မ်ားအထိ စစ္တပ္မွ အရာ ရွိမ်ားကို ခန္႔ထားတာဝန္ယူေစခဲ့ သည္။ ထိုသူမ်ားကို မိုးက်ေရႊ ကိုယ္မ်ားဟု တင္စားေခၚေဝၚခဲ့ ၾကသည္။
.
ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ထူးထူး ျခားျခား သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ လာမႈမ်ားသည္ ထိုမိုးက်ေရႊကိုယ္ မ်ား ႐ံုးတက္႐ံုးဆင္းခ်ိန္ႏွင့္ အျပင္သို႔ သြားလာေသာအခ်ိန္မ်ားျဖစ္ သည္။ ပြိဳင့္ကားဟုေခၚေသာ လက္နက္ကိုင္သက္ေတာ္ေစာင့္ မ်ားပါေသာ ကားမ်ားျဖင့္ ေရွ႕ ေနာက္ၿခံရံၿပီး အလယ္တြင္ ေအာ္ ဒီ၊ မာစီဒီး စသည့္ကားေကာင္းႀကီးမ်ားျဖင့္ သြားလာေလ့ရွိသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ လမ္းတြင္ေမာင္းေနသည့္ ကားမ်ား ကမန္းကတန္း ေဘးသို႔ ကပ္ေပးရျခင္း၊ မရပ္ေပးပါက သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားမွ ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆုိျခင္းႏွင့္ အခန္႔မသင့္ပါက ကားကို ပိတ္ရပ္ၿပီး ပါးနားအ႐ိုက္ ခံရျခင္းမ်ား ခံရႏုိင္သည္။
.
ထိုလုပ္ရပ္မ်ားကို သြားလာ တုိင္း ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရသျဖင့္ ထိုအခ်ိန္က မေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ့မိ သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ထဲက က်ိတ္ဆဲမိသည္။ စစ္အာဏာရွင္ တို႔အေပၚ ေတာ္လွန္သူ ေက်ာင္း သားလူငယ္စိတ္ႏွင့္ ထိုကဲ့သို႔ ကားေပၚက အာဏာျပမႈမ်ားကို အလြန္ရြံမုန္းခဲ့မိသည္။
.
ကားေပၚခဏေရာက္သြားခဲ့သူ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေသာ အခါ ႏုိင္ငံရပ္ျခားတြင္ ပညာသင္ ခြင့္ႏွင့္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္မ်ား ရရွိခဲ့ၿပီး စင္ကာပူတြင္ စီးပြားေရး အတုိင္ပင္ခံလုပ္ငန္းတစ္ခုကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာျပည္တြင္ လုပ္ငန္းတိုး ခ်ဲ႕ၿပီး ျမန္မာျပည္မွ လုပ္ငန္းရွင္ မ်ားကို ႏုိင္ငံတကာ ထိုးေဖာက္ ဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ စီးပြားေရး အႀကံေပးလုပ္ငန္းကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ စတင္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။
.
တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆုိင္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ သံဃာအေရးအခင္း တစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အစိုးရ၏ အ ၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ နဂိုက တည္းက တင္းက်ပ္ထားေသာ ႏုိင္ငံတကာ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ား ပိုမို တင္းက်ပ္လာကာ ႏုိင္ငံတကာ တြင္ ဖြင့္ထားေသာ အစိုးရႏွင့္ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ ဘဏ္ စာရင္းမ်ား ထိန္းသိမ္းခံရျခင္း၊ အပိတ္ခံရျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္ရက္ ျမန္မာျပည္အေရာက္ ရင္းႏွီးေသာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးမွ သူ၏ ဆရာတစ္ဦး ႏုိင္ငံတကာ ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ ေသာ အေျခအေနမ်ားကို ေမး ျမန္းလို၍ ေတြ႕ဆံုလိုသည္ဟု အ ေၾကာင္းၾကားလာသည္။ ကား တစ္စီး အႀကိဳလႊတ္လိုက္သည္ဆို ၍ ႐ံုးခန္းတြင္ ေစာင့္ေနလိုက္ သည္။
.
လာႀကိဳသည့္ ကားေရာက္ လာေသာအခါ အေတာ္ပင္ အံ့ဩ သြားမိသည္။ စစ္စိမ္းေရာင္ပရာဒို တစ္စီး။ ကားနံပါတ္တြင္ ၾကယ္ တစ္လံုးတပ္ထားသည္။ ကားေပၚ တက္ခါနီး ယာဥ္ေမာင္းက ပ်ာပ်ာ သလဲ တံခါးလာဖြင့္ေပးသည္။ ၿပီး ေတာ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကားမီး ႀကီးဖြင့္ကာ အျမန္ေမာင္းေတာ့ သည္။ လမ္းတြင္ ေမာင္းေနေသာ ကားမ်ား အလ်င္အျမန္ေဘးသို႔ ကပ္ေမာင္းသြားၾကသည္ကို ကား ေပၚက လွမ္းေတြ႕ေနရသည္။ မီး ပြိဳင့္မ်ားတြင္လည္း မီးစိမ္းကို ေစာင့္စရာမလို။ ယာဥ္ထိန္းရဲမွ ထြက္လာကာ ကားမ်ားကို တား ေပးသည္။
.
ကားေနာက္ခန္း အဲကြန္း ေလေအးေအးတြင္ ဇိမ္က်က်ထိုင္ ကာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ရင္း လုိက္ပါ လာခဲ့မိသည္။ အခုေတြ႕ရမည့္ ပုဂၢိဳလ္သည္ မည္သူျဖစ္မည္နည္း ဟု ေတြးၾကည့္မိသည္။ ေခၚခိုင္း သည့္ကား အဆင့္အတန္းႏွင့္ဆို လွ်င္ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးေသာ ရာထူးယူထားသူ တစ္ ဦးျဖစ္ႏုိင္သည္။ ဒီကားက ပုဂၢိဳလ္ ႀကီး အၿမဲစီးတဲ့ကားလား (ဒါမွ မဟုတ္) ခရီးေဝးထြက္မွ သံုးတာ လား၊ ေဂါက္႐ိုက္ဖို႔ သြားတဲ့အခ်ိန္ သံုးတာလား၊ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဇနီး ေဈး ဝယ္ထြက္ရင္ သံုးတဲ့ကား ျဖစ္ မလား။ ဘာပဲေျပာေျပာ ထုိသို႔ အ ေရးပါေသာ ရာထူးႀကီးႀကီး ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး စီးသည့္ကားတြင္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ထိုင္သည့္ေနရာတြင္ ဇိမ္က်က် ထိုင္လိုက္ရသည္ကို ဂုဏ္ယူမိသည္။
.
လမ္းေဘးကပ္ရပ္ေပးၾက ေသာ ကားမ်ားကို ၾကည့္ရင္း၊ မီး ပြိဳင့္တုိင္း မီးနီေသာ္လည္း အေလးျပဳရင္း ကားတားေပးထားေသာ ယာဥ္ထိန္းရဲမ်ားကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲတြင္ ပီတိႏွင့္ ဂုဏ္ယူမႈ မ်ား ဝင္လာမိသည္။ အစိုးရအရာ ရွိတစ္ဦးကေတာင္ အေရးတယူ ေခၚၿပီး ေဆြးေႏြးခံရသည့္ ပညာ ရွင္တစ္ဦးအတြက္ အခ်ိန္တုိင္း သည္ တန္ဖိုးရွိသျဖင့္ တျခားအ ေရးမပါေသာသူေတြ စီးေသာကားမ်ား ေဘးဖယ္ေပးျခင္း၊ မီးပြိဳင့္မ်ားတြင္ ရပ္ေစာင့္ရျခင္းသည္ လိုအပ္သည္ဆိုသည္ကို စတင္ေတြးမိ သည္။
.
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူ ေနၿပီး ဇိမ္က်က် ထိုင္လိုက္လာ ရင္း မီးပြိဳင့္တစ္ခုတြင္ ကားဘရိတ္ ေဆာင့္အုပ္လိုက္သျဖင့္ ဟန္ခ်က္ ပ်က္ကာ လူကေရွ႕သို႔ ထိုးက် သြားၿပီး ကားေရွ႕ခံုကို ကမန္းက တန္း ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ မီးပြိဳင့္တြင္ ယာဥ္ထိန္းရဲတားသည္ ကို မျမင္သည့္ အငွားယာဥ္တစ္စီး မီးစိမ္းသည္ဆုိၿပီး ထြက္လာ သျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္စီးသည့္ကားမွ ယာဥ္ေမာင္း အျမန္ဘရိတ္အုပ္ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တာဝန္က် ယာဥ္ထိန္းလည္း ပ်ာယာခတ္ သြားၿပီး မီးစိမ္း၍ ထြက္လာေသာ အငွားယာဥ္ကို လွမ္းတားလိုက္ ၿပီး ကြၽန္ေတာ္စီးလာသည့္ ကား ဆီကို ေျပးလာသည္။
.
ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဒါသ ေထာင္းခနဲထြက္ကာ ဆဲဆုိလိုက္ မိသည္။ ဒီလိုအေရးတႀကီးလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္၊ အေရးႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးနဲ႔ေတြ႕ၿပီး တုိင္းျပည္အ တြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးဖို႔ သြားလာေနတဲ့လူတစ္ ေယာက္ စီးလာတဲ့ကားကို ဘာမွ အေရးမပါတဲ့ အငွားကားတစ္စီး က အေႏွာင့္အယွက္အႏၲရာယ္ ေပးစရာလား။ ဒီလိုလူေတြကို မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမအျပစ္ေပးဖို႔ လိုတယ္ဆုိၿပီး ေဒါသေဇာႏွင့္ ေရရြတ္ေနမိသည္။
.
ထိုအခ်ိန္တြင္ ယာဥ္ထိန္းရဲ ေရာက္လာၿပီး အဘေတာင္းပန္ ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တကၠစီသမားကို ဘယ္လိုအေရးယူလိုက္ရမလဲ ဆုိၿပီး ေမာႀကီးပန္းႀကီးနဲ႔ လာေမး သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အျပင္း ထန္ဆံုး ဘာျပစ္မႈနဲ႔ ဒဏ္ေပးရ မလဲဟု ေတြးလိုက္မိသည္။
.
ထိုအခ်ိန္တြင္ ငယ္ငယ္က ဖတ္ထားမိေသာ သာဓု၏ ‘ကား ေပၚေရာက္သြားေသာသူ’ အ ေၾကာင္းကို ျပန္သတိရလိုက္မိ သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေတြးလိုက္ရင္း တကယ္ေတာ့ ငါကိုယ္တုိင္လည္း ကားေပၚ ေရာက္သြားၿပီဆုိသည့္ အသိျဖင့္ ရွက္စိတ္မ်ားႏွင့္ ထူပူသြားမိ သည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲကိုလည္း အငွားယာဥ္ေမာင္းက မီးစိမ္းလို႔ ေမာင္းတာျဖစ္လုိ႔ ဘာမွမမွား ေၾကာင္း ေပးသြားလိုက္ပါဟု ေျပာလိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္မ်က္ႏွာျဖင့္ ထြက္သြား သည္။
.
ထိုကဲ့သို႔ေသာ ကားမ်ားေပၚ ထိုင္ရင္း အခြင့္အေရးယူကာ အာ ဏာရွင္ဆန္ဆန္ ျပဳမူသူမ်ားကို အလြန္မုန္းတီးတဲ့သူတစ္ဦး ထို ကားေပၚတြင္ ခဏထိုင္ခြင့္ရ၍ ဤကဲ့သို႔ ေျပာင္းလဲသြားလွ်င္ ဤ ကားမ်ိဳးေပၚ၌ ကာလၾကာျမင့္စြာ ထိုင္ခြင့္ႀကံဳခဲ့သူမ်ားအတြက္ ကား ေပၚက ဆင္းခ်င္ၾကပါ့မလားဟု ေတြးေတာမိရင္း စိတ္မသက္ မသာႏွင့္ ကားေပၚတြင္ ဆက္ လိုက္မိေတာ့သည္။
No comments:
Post a Comment