လမ္​း​​ေဘးမွ စီးပြား​ေရး အ​ေတြးမ်ား (နိဒါန္း)

ေတာ္ေတာ္ငယ္စဥ္အခ်ိန္ အသက္ ၁၇ႏွစ္ေလာက္ အရြယ္ကစၿပီး စီးပြားေရး လုုပ္ငန္းတစ္ခုုခုုကိုု စတင္တည္ေထာင္လိုုစိတ္ စျဖစ္သည္။ မိဘကိုု လုုပ္ငန္းတစ္ခုုခုုစလုုပ္ဖိုု႔ အရင္းအႏွီး စေတာင္းသည္။ ေကာ္ပီယာဆိုုင္၊ ကြန္ပ်ဴတာဆိုုင္ တစ္ခုုခုုစေထာင္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က ေခတ္စားေနေသာ Bill Gates လိုု ကမာၻေက်ာ္ကုုမၸဏီတစ္ခုုတည္ေထာင္မည္ဟုု စိတ္ကူးမိသည္။ အထင္ႀကီးစရာ တစ္ကြက္မွမရွိေသာ၊ စာမၾကိဳးစားေသာ၊ လူေပလူေတဟုု သတ္မွတ္ျခင္းခံရေသာ သူတစ္ေယာက္ကိုု လုုပ္ငန္းတစ္ခုုလုုပ္ဖိုု႔မေျပာႏွင္႔ မုုန္႔ဖိုုးေတာင္ အကိုုမ်ားလိုု တန္းတူမရခဲ႔ေပ။ ေနာက္ဆံုုး ၁၀တန္းေအာင္ေတာ႔ Bill Gates လုုပ္သလိုု အိမ္က အတင္းတိုုက္တြန္းရဲ႕ႏွင္႔ တကၠသိုုလ္ဆက္မတက္ဘဲ ေအာင္ျမင္ေသာစီးပြားေရးလုုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ရန္ အစဥ္ႀကိဳးစားေနမိသည္။ ထိုုအခ်ိန္က တြက္ကိန္း အလြဲႀကီးလြဲသြားေသာ အခ်က္သည္ Bill Gates သည္ အလြန္လြတ္လပ္ၿပီး စြန္႔စားႀကိဳးစားသူမ်ားကိုု အေရးေပး ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးေသာ အေမရိကားဆိုုသည္႔ အေနာက္တိုုင္းတြင္ ေမြးဖြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုု အလြန္အထိန္းအခ်ဳပ္မ်ားၿပီး စြန္႔စားမႈမ်ားကိုု လံုုး၀အားမေပးေသာ ေရွ႔တိုင္းမွ တကမာၻလံုုးႏွင္႔ ပိတ္ဆိုု႔ထားျခင္းခံထားရေသာ ျမန္မာႏိုုင္ငံတြင္ေမြးလာျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုုအခ်ိန္က တတ္က်မ္းဟုုေခၚေသာ စိတ္ဓါတ္ျမွင္႔တင္ေရး ဘာသာျပန္စာအုုပ္မ်ား စီးပြားေရးမဂၢဇင္းမ်ားကိုု ဖတ္ၿပီး ၾကိဳးစားမႈျဖင္႔ တေန႔ ရည္ရြယ္ရာကိုုေရာက္ၿပီး ေအာင္ျမင္လတံၳၳဆိုုၿပီး စိတ္ဓါတ္က်တိုုင္း ကိုုယ္႔ဘာသာ အားတင္းခဲ႔မိသည္။ တကယ္တမ္း ၾကိဳးစားသည္႔အခ်ိန္တြင္ စာအုုပ္ထဲမွာေရးထားသကဲ႔သိုု႔ မလြယ္ကူမွန္းသိလိုုက္ရသည္။ ေနာက္ဆံုုး စိတ္ဓါတ္အလြန္က်ၿပီးခ်ိန္တြင္ Bill Gates လိုုျဖစ္ခ်င္မႈသည္ ရႈးသြပ္မႈတစ္ခုုဆိုုသည္ကိုု သိလိုုက္ရသည္။ ထိုုအခ်ိန္တြင္ အသက္၂၀ေက်ာ္ ေလးငါးႏွစ္အခ်ိန္ေတြ ကုုန္သြားသည္။ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းေတြ ရည္းစားကိုုယ္စီႏွင္႔ ဘြဲ႔၀တ္စံုုႏွင္႔ရိုုက္ထားေသာ ဓါတ္ပံုုမ်ား ထုုတ္ထုုတ္ႀကြားခံရေသာအခါ ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုု အားငယ္စိတ္ျဖင္႔ မ၀င္႔မရဲျဖစ္မိသည္။ ေနာက္ပိုုင္းသိမ္ငယ္စိတ္ျဖင္႔ အေပါင္းအသင္းမ်ားထံ မသြားမိေတာ႔။ သိုု႔ေသာ္လည္း စီးပြားေရးလုုပ္ငန္း အခြင္႔အလမ္းမ်ားကိုု အၿမဲႀကံဆဆဲ စီးပြားေရးစာေပမ်ားကိုု ဖတ္ၿမဲဖတ္ဆဲ။

ႀကံစည္ႀကိဳးစားရင္ျဖင္႔ ေအာင္ျမင္မႈရဖိုု႔ ကိုုယ္႔ႏိုုင္ငံမွထြက္ၿပီး ႏိုုင္ငံတစ္ခုုခုုတြင္ ပညာသင္ၾကားဖိုု႔ လိုုလာ သည္ကိုုသိလာသည္႔အခ်ိန္တြင္ စရိတ္အသက္သာဆံုုးႏွင္႔ ပညာေရးတြင္ နာမည္ႀကီးေသာ စင္ကာပူကိုု ေရႊးခ်ယ္မိခဲ႔သည္။ ထိုုအခ်ိန္ ၁၉၉၇ ေလာက္က စင္ကာပူကိုု ပညာလာသင္သည္မွာ ယခုုလိုု လူသိမမ်ား၊ မိဘကလည္း စာသင္ဖိုု႔ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုုင္ဆိုုၿပီး ႀကိဳေျပာလိုုက္သျဖင္႔ လြယ္လြယ္ကူကူ ပညာသင္မရႏိုုင္မွန္းသိခဲ႔သည္။ စင္ကာပူတြင္ ကမ္းရိုုးတန္း သေဘာၤလိုုက္ေနေသာ အကိုု႕ေက်းဇူးျဖင္႔ သိပ္ကသီလင္တ မႏိုုင္ပဲ ေက်ာင္းစတက္ခြင္႔ရသည္။ တက္ရသည္႔ေက်ာင္းကလည္း ကိုုယ္တက္ခ်င္သည္႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈဘာသာမဟုုတ္၊ ေက်ာင္းအပ္ရလြယ္ေသာ စာရင္းအင္းဆိုုင္ရာ ေက်ာင္းကိုု တက္ရသည္။ စင္ကာပူေရာက္ေရာက္ခ်င္း တလအတြင္းတြင္ စာရင္းစစ္ကုုမၸဏီတစ္ခုုတြင္ အလုုပ္ရသည္။ ေနာက္လတြင္ ပိုုလခေကာင္းေသာ ကြန္ပ်ဴတာ ကုုမၸဏီတစ္ခုုတကိုုေျပာင္း အလုုပ္လုုပ္သည္။ စင္ကာပူေရာက္ၿပီး ၆လ အၾကာတြင္ လုုပ္ငန္းခြင္ မေတာ္တဆမႈျဖင္႔ အကိုု ဆံုုးသြားသည္။ ထိုု႔ေနာက္ပိုုင္း မိဘအေထာက္အပံ့မ်ားမ်ားစားစား (မယူသေလာက္) ျဖင္႔ ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ၾကိဳးစားတက္သည္။ အလုုပ္ကိုုလည္း ကိုုယ္နဲ႔ဆိုုင္ဆိုုင္ မဆိုုင္ဆိုုင္ ခိုုင္းသမွ်လုုပ္ေပးၿပီး လုုပ္ငန္းမ်ားကိုု သင္ယူသည္။ ၂၀၀၁ ေက်ာင္းၿပီးေတာ႔ ကိုုယ္နဲ႔ သက္ဆိုုင္ရာ စာရင္းစစ္ကုုမၸဏီ တစ္ခုုတြင္ ၂ ႏွစ္ခန္႔ ပညာသင္အျဖစ္လုုပ္ခဲ႔သည္။ ထိုု႔ေနာက္ IT Startup တစ္ခုုတြင္ ၀င္ၿပီး Chife Financial Officer အျဖစ္ ၃ႏွစ္လုုပ္ေပးၿပီး ကိုုယ္ပိုုင္ စီးပြားေရးအႀကံေပး လုုပ္ငန္းတစ္ခုုကိုု ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ျဖင္႔ ၂၀၀၅ တြင္စတည္ေထာင္ခဲ႔သည္။ စစခ်င္းတြင္ ဒုုကၡအခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာျဖင္႔ ရင္ဆိုုင္ရသည္။ သိုု႔ေသာ္ ထိုုဒုုကၡမ်ားသည္ ေက်ာင္းေနစဥ္ ႀကံဳခဲ႔ရေသာ ဒုုကၡမ်ားႏွင္႔ယာဥ္လွ်င္ အေသးအမႊားေတြျဖစ္ကုုန္သည္။ ဤသိုု႔ျဖင္႔ ကုုမၸဏီတည္ေထာင္ၿပီး ၁၀ႏွစ္တာအႀကာတြင္ ႏိုုင္ငံတကာမွ ကုုမၸဏီႀကီးမ်ားအပါအ၀င္ လုုပ္ငန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၏အႀကံေပးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရၿပီး ၀န္ထမ္းေပါင္း ၄၀ေက်ာ္ျဖင္႔ ႏိုုင္ငံႏွစ္ႏိုုင္ငံတြင္ ေဒၚလာသန္းခ်ီ၀င္ေငြရေသာ လုုပ္ငန္းတစ္ခုုအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္လာသည္။

လုုပ္ငန္းလည္ပတ္လာသည္႔ ၁၀ႏွစ္တာ သမိုုင္းေၾကာင္းကိုု ျပန္သံုုးသပ္မိေသာအခါတြင္ ေက်ာင္းမွ သင္ေပးလိုုက္ေသာ ပညာမ်ားထက္ ကိုုယ္ေတြ႔ အေတြ႔ အႀကံဳ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လုုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းသြန္သင္ လမ္းျပေပးသြားသည္ကိုု သတိထားမိလိုုက္သည္။ ထိုု႔ေၾကာင္႔ ေက်ာင္းစာထဲမွာ မသင္ခဲ႔ရသည္႔ စီးပြားေရး အေတြးအျမင္မ်ားကိုု အေတြ႕အႀကံဳမ်ားျဖင္႔ ယွဥ္ၿပီး ေနာက္လူမ်ား ကိုုယ္႔လိုု အမွားမ်ား မႀကံဳရေအာင္ စၿပီးလက္ဆင္႔ကမ္းေပးရန္ "လမ္းေဘးမွ စီးပြားေရး အေတြးမ်ား" ကိုစေရးျဖစ္သည္။