တစ်ခါတုန်းက ဂျပန်နိုင်ငံအရောက် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏ မိတ်ဆက်ပေးမှုဖြင့် ဂျာနယ် ကျော်မမလေး၏ ‘သွေး’ ဝတ္ထုကို ရုပ်ရှင်ရိုက်ကူးခဲ့သည့် ဂျပန်လူမျိုး ဒါရိုက်တာကိုဂျီချီနိုနှင့် သိကျွမ်း ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူရိုက်ကူးခဲ့သည့် ‘သွေး’ ရုပ်ရှင်ကို စင်ကာပူနိုင်ငံ တွင် ပြသခွင့်ရရန် ဆွေးနွေးကြရန် စကားတော်တော် ပြောဖြစ်ခဲ့ သည်။ သူက ဒီဇာတ်ကားရိုက်ကူး ရင်းငွေကုန်ကြေးကျ အတော်များ သွားသဖြင့် ရုံတင်ခွင့်ရရန် ထပ်မံ ကုန်ကျစရိတ်များ မတတ်နိုင် တော့သည့်အတွက် မြန်မာနိုင်ငံ၊ ဂျပန်နှင့်အခြားနိုင်ငံများတွင် ရုံ တင်ခွင့်မရသေးကြောင်း၊ ထုတ် လုပ်သူများမှလည်း ထပ်မံ၍ ငွေ ကြေးအကူအညီမပေးတော့သော ကြောင့် ရုပ်ရှင်ကိုပင် မြန်မာနိုင်ငံ တွင် နှစ်ခါခွဲရိုက်ခဲ့ရကြောင်း၊ ရုပ် ရှင်ရုံများမှ သုံးနာရီကျော်ကြာ သည့် သူ့ရုပ်ရှင်ကို ဇာတ်လမ်းပြ သချိန် လျှော့ခိုင်းခြင်းကြောင့် သ ဘောတူညီချက်မရဘဲ အခက်အ ခဲများရှိကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပင်ရှင်းပြသည်။ လေးစားဖို့ ကောင်းသည့်အချက်မှာ ‘သွေး’ ဇာတ်ကား တရားဝင်ရုံမတင်နိုင်မ ချင်းရုပ်ရှင်ကားများ ထပ်မံရိုက် ကူးမှု လုံးဝမလုပ်တော့ခြင်းဖြစ် သည်။ နောက်ဆုံး ‘သွေး’ ရုပ်ရှင် တွင် ပါဝင်ခဲ့သော ဂျပန်မင်းသမီး မြန်မာပြည်တွင် အိမ်ထောင်ကျ ပြီး အခြေချသွားခြင်းတစ်ခုသာ အဖတ်တင်ခဲ့ပြီး ရုပ်ရှင်ကတော့ ယခုအချိန်အထိ ရုံတင်ပြသခွင့် မရရှိခဲ့သေးပေ။
ကိုဂျီချီနိုက သူနောက်ထပ် ရိုက်ချင်သည့်ရုပ်ရှင်သည် ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်အတွင်း ဗိုလ်ချုပ်အောင် ဆန်းအပါအဝင် ရဲဘော်သုံးကျိပ် ကို ဂျပန်သို့ လျှို့ဝှက်စွာ ခေါ် ဆောင်ပြီး သင်တန်းပေးခဲ့သော ‘မီနာမီကီကန်’ စစ်ဆင်ရေးဖြစ် ကြောင်း ပြောပြသည်။ ထို့နောက် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီး ပြာကျလု နီးပါးဖြစ်သွားသော စစ်ရှုံးနိုင်ငံ တစ်ခုအဖြစ်မှ ကမ္ဘာ့စီးပွားရေး အင်အားကြီးနိုင်ငံအဖြစ် ပြောင်း လဲနိုင်ခဲ့ခြင်းတို့အကြောင်း တစ် စိတ်တစ်ပိုင်း သိခွင့်ရခဲ့သည်။ ဂျပန်လူမျိုးအများစုသည် အ တိတ်က အာရှပစိဖိတ်ဒေသတစ် ခုလုံးကို သိမ်းပိုက်အုပ်စိုးနိုင်ခဲ့ သည့် အကြောင်းများကို နောက် ကြောင်းပြန် ဂုဏ်ယူမနေတတ်သ လို ကမ္ဘာတွင် ပထမဦးဆုံးတစ် နိုင်ငံတည်း အဏုမြူဗုံးဒဏ်ခံခဲ့ ရ၍ ဂျပန်နိုင်ငံရှိ မြို့နှစ်မြို့ကို ငရဲ မီးလောင်တိုက်သွင်းခံခဲ့ရကာ စစ်ရှုံးနိုင်ငံတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ကြောင်းကို လည်း ဝမ်းနည်းပူဆွေးနေကြခြင်း မရှိပေ။ အတိတ်ကိုသင်ခန်းစာယူ ပြီး ပစ္စုပ္ပန်တွင် အကောင်းဆုံးကြိုး စားကာ တောက်ပသောအနာဂတ် များ ဖန်တီးရေးကိုသာ အဓိကအ ရေးထားကြကြောင်း သိခွင့်ရခဲ့ သည်။
စစ်အင်အားကြီးမားခဲ့သော သမိုင်း
ဂျပန်နိုင်ငံသည် ဒေသခံစစ် ဘုရင်များ သူတစ်လူငါတစ်မင်း အုပ်ချုပ်ပြီး တံခါးလုံးဝပိတ်ထား သော ကျွန်းနိုင်ငံကလေးတစ်ခုအ ဖြစ်မှ ၁၉ ရာစုအလယ်ပိုင်း မေဂျီ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေး လုပ်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် သက်ဦးဆံပိုင်ဘု ရင်ဧကရာဇ်အုပ်ချုပ်သော ကိုလို နီနယ်ချဲ့နိုင်ငံတစ်ခုအဖြစ်အသွင် ပြောင်းခဲ့သည်။ မေဂျီပြုပြင် ပြောင်းလဲရေးမတိုင်ခင်က ဂျပန် နိုင်ငံသည် သူ့နိုင်ငံအတွင်း နိုင်ငံ ခြားသားများ ဝင်ရောက်ခွင့်နှင့် ဂျပန်နိုင်ငံသားများ အခြားနိုင်ငံ များသို့ သွားရောက်ခွင့်ကို သေ ဒဏ်ပြစ်ဒဏ်များ ချမှတ်သည်အ ထိ တင်းကျပ်ထားပြီး တံခါးပိတ် ဝါဒကို ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ ၁၈၅၃ တွင် ဂျပန်သို့ ကုန်သွယ်ရေးစာချုပ် များ ချုပ်ဆိုရန် ရောက်ရှိလာသော အမေရိကန်ရေတပ်မှ စစ်သေနာ ပတိမက်သရူးပယ်ရီ (Commodore Matthew Perry) ၏ စစ် သင်္ဘောများကို တွေ့ရှိပြီး ဂျပန် နိုင်ငံ၏ နောက်ကျနေခဲ့သော နည်းပညာနှင့် စစ်အင်အားကိုသ ဘောပေါက်ခဲ့သည်။ ပြုပြင် ပြောင်းလဲရေးများကို အလျင်အ မြန် မစတင်နိုင်ပါက အခြားသော အာရှနိုင်ငံများနည်းတူ ဂျပန်နိုင်ငံ သည်လည်း အနောက်နိုင်ငံများ၏ ကိုလိုနီလက်အောက်ခံဘဝကို အ နှေးနှင့်အမြန် ရောက်ရှိသွားမည် ကို သိရှိနားလည်လာခဲ့သည်။ ၁၉ ရာစုအလယ်ပိုင်းအထိ ဂျပန်နိုင်ငံ တွင် စုစုစည်းစည်းတည်ထောင် ထားသော စစ်တပ်မရှိဘဲ ဒေသ အလိုက် စစ်ဘုရင်များဖွဲ့စည်း ထားသည့် တပ်ဖွဲ့လေးများသာရှိ သည်။ ဧကရာဇ်မေဂျီ၏ ပြုပြင် ပြောင်းလဲရေးအစတွင် အနောက် နိုင်ငံများမှ လာရောက်သောစစ် သံတမန်များ၏ အကူအညီကို ရ ယူကာ အနောက်နိုင်ငံများမှ စစ် ပညာများသင်ယူစေခြင်း၊ ခေတ် မီလက်နက်များဝယ်ယူပြီး ကိုယ် ပိုင်လက်နက်ထုတ်လုပ်နိုင်သည့် အခြေအနေရောက်အောင် ကြိုး ပမ်းခြင်းဖြင့် စစ်တပ်ကိုပြုပြင် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ၁၈၇၃ တွင် အသက် (၂၁) နှစ်အရွယ်ရောက် သူအမျိုးသားတိုင်း စစ်မှုမထမ်းမ နေရဥပဒေကို ပြဋ္ဌာန်းပြီး စစ်အင် အားကိုတိုးချဲ့ကာ ဂျပန်ဧကရာဇ် တပ်မတော်ကို ထူထောင်နိုင်ခဲ့ သည်။ ဂျပန်နိုင်ငံသည် အာရှတွင် ထိုအချိန်က စက်မှုတော်လှန်ရေး စတင်နိုင်ခဲ့သော တစ်ခုတည်း သောနိုင်ငံဖြစ်ခဲ့ပြီး အနောက်နိုင်ငံ များ၏ နယ်ချဲ့အရင်းရှင်ဝါဒကိုအ တုယူကာ စစ်အင်အားတိုးချဲ့ပြီး အာရှတိုက်တစ်ခုလုံးကို သိမ်း ပိုက်လွှမ်းမိုးရန် ကြံစည်ခဲ့သည်။
စစ်အင်အားတောင့်တင်း လာသော ဂျပန်နိုင်ငံသည် ၁၈၉၄ တွင် တရုတ်နိုင်ငံနှင့် စတင်စစ်ဖြစ် ပွားပြီး ကိုရီးယားနိုင်ငံတစ်ခုလုံး ကို တရုတ်နိုင်ငံလက်အောက်မှ သိမ်းယူနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုတရုတ်- ဂျပန်စစ်ပွဲသည် ဂျပန်နိုင်ငံအ တွက် ပထမဆုံးနိုင်ငံတကာနှင့် ဖြစ်ခဲ့သော စစ်ပွဲတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ထိုင်ဝမ်ကျွန်းကို ၁၈၉၅ တွင် သိမ်းပိုက်ကာ ၁၉၀၅ တွင် ရုရှားနိုင်ငံကို ရေတပ်စစ်ပွဲများဖြင့် အနိုင်ယူခဲ့သည်။ ရုရှားလိုအင် အားကြီးနိုင်ငံတစ်ခုကို စစ်ရေးအ ရ အနိုင်ယူနိုင်လိုက်ခြင်းဖြင့်ဂျပန် နိုင်ငံသည် အာရှ၏တစ်ခုတည်း သော စစ်အင်အားကြီးနိုင်ငံအဖြစ် ကမ္ဘာကိုပြသနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအ ချိန်က အာရှတိုက်မှ နိုင်ငံများအား လုံးနီးပါး အနောက်နိုင်ငံများ၏ ကိုလိုနီကျွန်ပြုမှုခံနေရချိန် ဖြစ် သည်။
ပထမကမ္ဘာစစ် (၁၉၁၄ မှ ၁၉၁၈ အထိ) တွင် ဂျပန်နိုင်ငံ သည် ဗြိတိသျှအင်ပါယာဖြင့် မဟာမိတ်ဖွဲ့ကာ ဂျာမနီကို ၁၉၁၄ တွင် စစ်ကြေညာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာအ တွင်းမှာ ဂျာမနီပိုင်ကျွန်းများကို သိမ်းပိုက်ခြင်း၊ ဂျာမနီရေတပ်ကို အနိုင်ယူတိုက်ခိုက်ပေးခြင်းဖြင့် ပထမကမ္ဘာစစ်တွင် မဟာမိတ်တို့ အနိုင်ရရှိရေးအတွက် တစ်ဖက် တစ်လမ်းမှ စစ်ရေးအရအကူအ ညီပေးခဲ့သည်။ သို့သော် စစ်ပြေ ငြိမ်းရေး (Treaty of Versailles) စာချုပ်ချုပ်ဆိုရာတွင် စစ်အောင် နိုင်ခဲ့သော နိုင်ငံချင်းအတူတူအ နောက်နိုင်ငံများမှ အာရှနိုင်ငံတစ် ခုဖြစ်သော ဂျပန်နိုင်ငံအပေါ် နှိမ့် ချဆက်ဆံမှုများရှိခဲ့သည်ဟု ဂျပန် ကခံယူခဲ့သည်။
ဒုတိယကမ္ဘာစစ် (၁၉၃၉ မှ ၁၉၄၅ အထိ) ဖြစ်ပွားချိန်တွင် ဂျပန်သည် ယခင်ကရန်သူဖြစ်ခဲ့ သော ဂျာမနီနှင့် ပေါင်းကာ အီတ လီအပါအဝင် ဝင်ရိုးတန်းနိုင်ငံများ အဖွဲ့ဖွဲ့ပြီး ယခင်မဟာမိတ်အ ဖွဲ့ကိုပြန်၍ စစ်မက်ပြုခဲ့သည်။ ထို့ နောက် အာရှသည် အာရှအတွက် ဖြစ်ရမည်ဆိုသည့် ကြွေးကြော်မှု ဖြင့် အနောက်နိုင်ငံများမှ ကိုလိုနီ ကျွန်ပြုထားသော အာရှပစိဖိတ်ရှိ နိုင်ငံများမှစ၍ တရုတ်နိုင်ငံအထိ ဝင်ရောက်သိမ်းပိုက်ပြီး ဂျပန်နိုင်ငံ ၏ ကိုလိုနီအဖြစ်သိမ်းသွင်းခြင်း များကို စတင်ပြုလုပ်တော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဟစ်တလာ၏ နာဇီ ဂျာမနီသည် ဥရောပတိုက်တစ်ခု လုံးနီးပါးကို သိမ်းပိုက်ထားနိုင်ခဲ့ ပြီး ဝင်ရိုးတန်းနိုင်ငံများ၏ ဖက် ဆစ်ဝါဒကမ္ဘာကို လွှမ်းမိုးတော့ မည့်အချိန်ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အစတွင် ဂျပန်နှင့် ဂျာမနီတို့၏ စစ်အင်အား လွှမ်းမိုးထားနိုင်မှုများကြောင့်တစ် ဖက်မှ အင်အားကြီးနိုင်ငံများအ ဖြစ် ရုရှား၊ ဗြိတိသျှနှင့် အမေရိ ကန်နိုင်ငံတို့သာ ကျန်ရှိတော့ သည်။ ရုရှားနှင့်ဗြိတိသျှကိုဂျာမနီ မှအလုံးအရင်းနှင့် စစ်ဆင်နွှဲနေ ချိန်တွင် ဂျပန်နိုင်ငံသည် အမေရိ ကန်ကို အငိုက်ဖမ်း၍ လက်ဦးမှုရ ယူရန် ကြံစည်ကြိုးစားခဲ့သည်။ ၁၉၄၁ ဒီဇင်ဘာ ၇ ရက်တွင် ဂျပန်မှ အမေရိကန်နိုင်ငံကို စစ်မ ကြေညာဘဲ ပုလဲဆိပ်ကမ်းရှိအမေ ရိကန်ရေတပ်စခန်းကို လေယာဉ် တင်သင်္ဘောခြောက်စီး၊ လေယာဉ် ပေါင်း ၃၀၀ ကျော်ဖြင့် ဝင်ရောက် ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ အမေရိ ကန်တို့ဘက်မှ စစ်သင်္ဘောရှစ်စီး အပါအဝင် သင်္ဘော ၂၁ စီး ပျက် စီးနစ်မြုပ်ခဲ့ပြီး လေယာဉ်အစီး ပေါင်း ၁၈၈ စီး ပျက်စီးဆုံးရှုံးခဲ့ ကာ လူပေါင်း ၂,၀၀၀ ကျော် ကျ ဆုံးပြီး အများအပြားထိခိုက်ဒဏ် ရာရခဲ့သည်။ ဂျပန်နိုင်ငံဘက်မှ တိုက်လေယာဉ် ၂၉ စီးနှင့် လူ ၆၄ ယောက်သာ ကျဆုံးခဲ့သည်။ ပုလဲ ဆိပ်ကမ်းအတိုက်ခိုက်မခံရခင် အချိန်အထိ အမေရိကန်နိုင်ငံအ တွက် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်သည် ဥရောပနှင့် အာရှရှိအင်အားကြီး နိုင်ငံများ၏ ကိုလိုနီနယ်မြေလုစစ် ပွဲများအဖြစ်သာ မှတ်ယူထားခဲ့ သည်။ ဗြိတိသျှတို့နှင့် မဟာမိတ် အဖြစ် ဆက်ဆံပြီး စစ်လက်နက် ကိရိယာများ ထောက်ပံ့ပေးခဲ့ သော်လည်း ထိရောက်သည့် စစ် သည်နှင့်စစ်အင်အားကို ပံ့ပိုးပေး ခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ပုလဲဆိပ်ကမ်းအ တိုက်ခိုက်ခံရအပြီးတွင် အမေရိ ကန်နိုင်ငံ၏ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အ ပေါ် ထားရှိသော စိတ်ထားရုတ် ခြည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ ဂျပန်တို့၏လုပ်ရပ်သည် ‘အိပ် ပျော်နေသော ဘီလူးကြီးအားနှိုးမိ လိုက်ခြင်း’ ဟု သမိုင်းပညာရှင် များက ရည်ညွှန်းခဲ့သည်။ ထိုအ ချိန်က ဂျာမနီ၏ စစ်ဒဏ်ကိုအ လူးအလဲခံနေရသော ဗြိတိသျှ နိုင်ငံ၏ ဝန်ကြီးချုပ်ဝင်စတန်ချာချီ မှ အမေရိကန်ပုလဲဆိပ်ကမ်းတိုက် ခိုက်ခံရကြောင်း သတင်းရရချင်း ‘ငါတို့တွေစစ်နိုင်ပြီ’ ဆိုတဲ့ အ တွေး ချက်ချင်းဝင်လိုက်ကြောင်း ဝန်ခံပြောကြားခဲ့သည်။
မရှုမလှ ရှုံးနိမ့်ရခြင်း
ပုလဲဆိပ်ကမ်းတိုက်ခိုက်ခံရ ပြီးနောက်နေ့တွင် အမေရိကန် နိုင်ငံမှ ဂျပန်ကိုစစ်ကြေညာကာ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း ဝင် ရောက်လာခဲ့တော့သည်။ ထို့ နောက် နာဇီဂျာမနီနှင့် ဖက်ဆစ် အီတလီတို့မှ အမေရိကန်ကိုဝင် ရိုးတန်းနိုင်ငံများအဖွဲ့အနေနှင့် စစ်ကြေညာခဲ့သည်။ အမေရိကန် နိုင်ငံသည် ပစိဖိတ်စစ်မျက်နှာ၊ အတ္တလန္တိတ်စစ်မျက်နှာနှင့် ဥရော ပစစ်မျက်နှာ သုံးခုစလုံးကိုဝင်ပြီး ဂျပန်၊ ဂျာမနီနှင့် အီတလီတို့ကို မဟာမိတ်များဘက်မှ ကူတိုက် ပေးခဲ့သည်။ အမေရိကန်စစ်ထဲ ဝင်ရောက်လာသောအခါ အရေး နိမ့်နေသော မဟာမိတ်နိုင်ငံများ စစ်ရေးအရ ပြန်လည်အသာရရှိ လာခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးဂျာမနီနှင့် အီတလီအရေးနိမ့်ပြီး ၁၉၄၅ မေလ ၈ ရက်တွင် ဂျာမနီနိုင်ငံမှ မဟာမိတ်တို့ကို လက်နက်ချပြီး ဥရောပတွင် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ပြီး ဆုံးသွားခဲ့သည်။
ဥရောပတွင် စစ်ပွဲများအဆုံး သတ်သွားသော်လည်း အာရှပစိ ဖိတ်စစ်မျက်နှာတွင် ဂျပန်သည် အမေရိကန်နှင့် မဟာမိတ်တပ် များကို ကြံ့ကြံ့ခံလျက်ရှိနေသေး သည်။ ဂျပန်သိမ်းပိုက်ခဲ့သည့် အာရှပစိဖိတ်မှ နိုင်ငံများကို ပြန် လည်သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သော်လည်း ဂျပန်နိုင်ငံကို ကျူးကျော်ဝင် ရောက်ရာတွင် အကျအဆုံး အ လွန်များမည်ကို အမေရိကန်တို့ သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ ဂျာမနီ လက်နက်ချအပြီးတွင် ဂျပန်မှ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တွင် နိုင်ဖို့လမ်းမ မြင်ကြောင်း သိရှိခဲ့သော်လည်း နောက်ဆုံးဂျပန်လူမျိုး သန်းရာ ပေါင်းများစွာကို စတေးပြီး ရန်သူ တို့စစ်တိုက်လိုသည့် စိတ်ဓာတ်ကို ချိုးဖျက်ပစ်မည်ဆိုသည့် စိတ် ထားမျိုးဖြင့် ကာမိကာဇေခေါ် လေယာဉ်ဖြင့် အသေခံဗုံးကြဲခြင်း၊ တစ်ယောက်တည်းကျန်သည်အ ထိ အသေခံပြီး စစ်တိုက်ခြင်းများ ဖြင့် အမေရိကန်၏ တိုက်စစ်ကို ကြံ့ကြံ့ခံထားလျက်ရှိသည်။
ထိုအချိန်က အမေရိကန် နိုင်ငံတွင် သိပ္ပံပညာရှင်အဲလ်ဘတ် အိုင်းစတိုင်း အကြံပြုခဲ့သည့် အ ဏုမြူနည်းပညာကို စတင်လေ့ လာခဲ့သည့် မန်ဟက်တန်စီမံ ကိန်း (Manhattan Project) လည်း အကောင်အထည်ပေါ်လာ ခဲ့ပြီး အသုံးပြုနိုင်သည့် အဏုမြူ ဗုံးနှစ်လုံးကို တီထွင်နိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအဏုမြူဗုံးနှစ်လုံးကို အသုံးမ ပြုခင် ၁၉၄၅ ဇူလိုင် ၂၆ရက်တွင် မဟာမိတ်တို့မှ ပို့စ်ဒန်ကြေညာ ချက် (Potsdam Declaration) ဖြင့် ဂျပန်နိုင်ငံကို အလုံးစုံလက် နက်ချရန် အသိပေးခဲ့သည်။ ဂျပန်ဘက်မှ ငြင်းဆန်သဖြင့် သြ ဂုတ် ၆ရက်နေ့တွင် ဟီရိုရှီးမားမြို့ နှင့် သြဂုတ် ၉ ရက်တွင် နာဂါ ဆာဂီမြို့တို့ကို အဏုမြူဗုံးကြဲချခဲ့ သည်။ ထို့နောက် သြဂုတ် ၁၅ ရက်တွင် ဂျပန်တို့လက်နက်ချခဲ့ရ တော့သည်။
အဏုမြူဗုံးဒဏ်ကြောင့် မြို့ ကြီးနှစ်မြို့ ပြာအတိကျခဲ့ပြီး ဂျပန် လူမျိုးအရပ်သား နှစ်သိန်းခန့် သေဆုံးခဲ့ကာ အဏုမြူဓာတ် ရောင်ခြည်သင့်ခြင်းကြောင့် လူ သိန်းပေါင်းများစွာ နှစ်ပေါင်းအ တော်ကြာသည်အထိ ရောဂါဘ ယများ ခံစားခဲ့ကြရသည်။ ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်အတွင်း ဂျပန်ဘက်မှ စစ်သည်နှင့် အရပ်သား ပေါင်း ၁ ဒသမ ၈ သန်းနီးပါး သေဆုံးခဲ့ သည်။ စစ်ရှုံးသော နိုင်ငံတစ်ခုအ ဖြစ် အမေရိကန်လက်အောက်သို့ လုံးဝကျရောက်ခဲ့ပြီး ဂျပန်ဧက ရာဇ် တပ်မတော်ကို ဖျက်သိမ်း ပေးခဲ့ရကာ ထိုအချိန်ကဒေါ်လာ သန်းထောင်နှင့်ချီသော စစ်လျော် ကြေးများကို ပေးခဲ့ရသည်။
အတောက်ပဆုံးပြန်လည်ထွန်းပ ခဲ့သော
နိုင်ငံတစ်ခုလုံးနီးပါးပြာပုံအ တိကျသွားခဲ့သလို စစ်ရှုံးနိုင်ငံတစ် ခုအနေဖြင့် ပြန်လည်ထူထောင်ရာ တွင် ဂျပန်တို့၏ ရိုးရာလက်မှု ပညာတစ်ခုက တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း အနေနှင့် အထောက်အကူပြုခဲ့ပုံရ သည်။ ကန်ဆူဂျီ (Kintsugi) ခေါ် ကျကွဲသွားသော ပန်းကန်ခွက် ယောက်များကိုရွှေဖြင့် ပြန်ကွပ် ပြီး အလှဆင်ခြင်း လက်မှုပညာ ရပ်သည် ၁၅ ရာစုနှစ်လောက်မှ စတင်ထွန်းကားလာသည်ဟု ဆို သည်။ ထိုအချိန်က စစ်ဘုရင်နယ် စားတစ်ပါးသူ၏ အထွတ်အမြတ် ထားရာ လက်ဖက်ရေပန်းကန်ကွဲ သွားသည်ကို လွှင့်မပစ်စေဘဲ ကွဲ ရာများကိုရွှေဖြင့်ကွပ်ပြီး ပြန်စပ် စေခဲ့သည်။ ဤသို့ဖြင့် တစ်မူထူး ခြားသော လက်ရာတစ်ခုကို ဖန် တီးကာ အဖိုးတန်ပစ္စည်းတစ်ခုကို ကျကွဲနေသော ပန်းကန်လုံးတစ်ခု မှ ဖန်တီးခဲ့နိုင်သည်။ ကွဲရာများကို ဖုံးကွယ်ထားခြင်းထက် ပိုမိုပေါ် လွင်အောင် ရွှေဖြင့်ကွပ်ကာ တန် ဖိုးတစ်ခုရအောင် ပြန်လည်စွမ်း ဆောင်နိုင်မှု စိတ်ဓာတ်များက တစ်ဦးချင်းအနေနှင့်သာမက ဂျပန်တစ်နိုင်ငံလုံးအတွက် အား တစ်ခုဖြစ်ခဲ့နိုင်သည်။ ယခင်က အာရှပစိဖိတ်တစ်ခုလုံးကို စိုးမိုး နိုင်ခဲ့သည့် စစ်အင်အားကြီးနိုင်ငံ အဖြစ်ကို ပြန်လည်တောင့်တမနေ တော့ဘဲ နိုင်ငံအတွက်ကိုယ်ပိုင် တပ်မတော် တစ်ခုမဖွဲ့နိုင်ခြင်းနှင့် အမေရိကန်၏ ဂျပန်နိုင်ငံအပေါ် စစ်ရေးအရအကာအကွယ်ပေးမှု ကို စစ်အသုံးစရိတ်လျှော့ချနိုင်မှု အခွင့်အလမ်းတစ်ခုအနေနှင့်အ သုံးချကာ စက်မှုစီးပွားတိုးတက် ရေးအပေါ်သာ အာရုံစိုက်ခဲ့ကြ သည်။ စစ်ရှုံးနိုင်ငံတစ်ခုအဖြစ်ကို လည်း ပူဆွေးသောကရောက်မ နေကြဘဲ နိုင်ငံပြန်လည်ထူထောင် ရာတွင် နိုင်ငံသားတိုင်းမခိုမကပ် ဘဲ ကျရာနေရာက ပါဝင်ခဲ့ကြ သည်။ ဂျပန်လူမျိုးများ အလုပ်အ လွန်အကျွံလုပ်ကြသဖြင့် နောက် ဆုံးအစိုးရမှ အချိန်ပိုလုပ်ခွင့်ကို တစ်လနာရီတစ်ရာထက်ပို အ လုပ်မလုပ်ရန် ကန့်သတ်ခြင်းဖြင့် ထိန်းချုပ်ခဲ့ရသည်။ ဤသို့ဖြင့် ဂျပန်နိုင်ငံသည် အမေရိကန်နိုင်ငံ ပြီးလျှင် ဒုတိယစီးပွားရေးအင် အားကြီးနိုင်ငံအဖြစ် ပြန်လည်ရပ် တည်နိုင်ခဲ့သည်။
မြန်မာနိုင်ငံသို့ အကြိမ်ကြိမ် ရောက်ဖူးပြီး မြန်မာလူမျိုးများ မြန်မာတို့၏ အကျင့်စရိုက်များနှင့် အလွန်ရင်းနှီးသော မစ္စတာကိုဂျီချီ နိုနှင့် မဆွေးနွေးဖြစ်ခဲ့သောစကား များလည်းရှိခဲ့သည်။ မြန်မာလူမျိုး များသည် အတိတ်က ရွှေထီး ဆောင်းခဲ့သော အကြောင်းအရာ များကို တွေ့တိုင်းပြောဆိုကာ ဂုဏ်ယူနေတတ်ကြသည်။ လက် ရှိဖြစ်ပေါ်နေသော ဒဏ်ရာများကို တော့ အများမမြင်အောင်ဖုံးကွယ် ကာ ကုစားဖို့ကြောက်ရွံ့လျက်ရှိ ကြသည်။ ပစ္စုပ္ပန်ကိုလျစ်လျူရှု ရင်း အနာဂတ်တွင် ထွန်းတောက် လာမည့် အခြေအနေများနှင့် လည်း အလှမ်းကွာဝေးလျက်ရှိနေ သေးကြောင်း။
7 Day Daily, 14 Feb 2020
